تأثیر آرام سازی پیش رونده ی عضلانی، بر کیفیت خواب بیماران تحت همودیالیز

اهداف: اختلال خواب در بیماران مرحله ی آخر کلیوی شایع است. آرام سازی پیش رونده ی عضلانی، روشی است که برای کاهش تنش و اضطراب طراحی شده است. پژوهش حاضر، به منظور تعیین تأثیر آرام سازی پیش رونده ی عضلانی بر کیفیت خواب بیماران تحت همودیالیز انجام شد. روش ها: پژوهش حاضر یک پژوهش نیمه تجربی یک گروهی قبل و بعد بود. تعداد 39 بیمار تحت درمان با همودیالیز نگهدارنده، در بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی ـ درمانی شهید بهشتی سال 1389، به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. کیفیت خواب نمونه ها، قبل و پس از آرام سازی، با استفاده از شاخص کیفیت خواب پیتزبرگ سنجیده شد. آموزش آرام سازی پیش رونده ی عضلانی، در سه جلسه به بیماران داده شد و از آن-ها خواسته شد که به مدت یک ماه، روزی دو بار (یک بار در طی روز و یک بار قبل از خواب شبانه)، به انجام آرام سازی بپردازند و پس از هر بار انجام آرام-سازی، برگه ی ثبت آرام سازی را تکمیل کنند. سپس کیفیت خواب بیماران، قبل و پس از آرام سازی، با هم مقایسه شدند. برای تجزیه و تحلیل داده های آماری از آزمون های تی زوجی و ویلکاکسون استفاده شد. یافته ها: میانگین نمره ی کلی کیفیت خواب نمونه ها پس از آرام سازی به طور معنی داری کمتر از زمان قبل از آرام سازی بود (001/0>p). همچنین نمره ی هر یک از ابعاد کیفیت خواب (به غیر از مصرف داروهای خواب آور) به طور معنی داری کمتر از زمان قبل از آرام سازی بود (001/0>p). نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، آرام سازی پیش رونده ی عضلانی بر کیفیت خواب بیماران تحت همودیالیزی تأثیر مطلوبی دارد و می تواند به عنوان یک روش مفید در بهبود کیفیت خواب بیماران در بخش های همودیالیز، اجرا و آموزش داده شود.